wyjawić

Polish

Etymology

From wy- +‎ jawić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈja.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -avit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ja‧wić

Verb

wyjawić pf (imperfective wyjawiać)

  1. (transitive) to reveal, to disclose

Conjugation
Conjugation of wyjawić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyjawić
future tense 1st wyjawię wyjawimy
2nd wyjawisz wyjawicie
3rd wyjawi wyjawią
impersonal wyjawi się
past tense 1st wyjawiłem wyjawiłam wyjawiliśmy wyjawiłyśmy
2nd wyjawiłeś wyjawiłaś wyjawiliście wyjawiłyście
3rd wyjawił wyjawiła wyjawiło wyjawili wyjawiły
impersonal wyjawiono
conditional 1st wyjawiłbym wyjawiłabym wyjawilibyśmy wyjawiłybyśmy
2nd wyjawiłbyś wyjawiłabyś wyjawilibyście wyjawiłybyście
3rd wyjawiłby wyjawiłaby wyjawiłoby wyjawiliby wyjawiłyby
impersonal wyjawiono by
imperative 1st niech wyjawię wyjawmy
2nd wyjaw wyjawcie
3rd niech wyjawi niech wyjawią
passive adjectival participle wyjawiony wyjawiona wyjawione wyjawieni wyjawione
anterior adverbial participle wyjawiwszy
verbal noun wyjawienie

Further reading
  • wyjawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyjawić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.