wykarmić

Polish

Etymology

From wy- +‎ karmić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈkar.mit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -armit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧kar‧mić

Verb

wykarmić pf (imperfective wykarmiać)

  1. (transitive) to suckle
  2. (transitive) to feed, to sustain
    Synonym: wyżywić

Conjugation
Conjugation of wykarmić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykarmić
future tense 1st wykarmię wykarmimy
2nd wykarmisz wykarmicie
3rd wykarmi wykarmią
impersonal wykarmi się
past tense 1st wykarmiłem wykarmiłam wykarmiliśmy wykarmiłyśmy
2nd wykarmiłeś wykarmiłaś wykarmiliście wykarmiłyście
3rd wykarmił wykarmiła wykarmiło wykarmili wykarmiły
impersonal wykarmiono
conditional 1st wykarmiłbym wykarmiłabym wykarmilibyśmy wykarmiłybyśmy
2nd wykarmiłbyś wykarmiłabyś wykarmilibyście wykarmiłybyście
3rd wykarmiłby wykarmiłaby wykarmiłoby wykarmiliby wykarmiłyby
impersonal wykarmiono by
imperative 1st niech wykarmię wykarmmy
2nd wykarm wykarmcie
3rd niech wykarmi niech wykarmią
passive adjectival participle wykarmiony wykarmiona wykarmione wykarmieni wykarmione
anterior adverbial participle wykarmiwszy
verbal noun wykarmienie

Further reading
  • wykarmić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykarmić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.