wykleić

Polish

Etymology

From wy- +‎ kleić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈklɛ.it͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧kle‧ić

Verb

wykleić pf (imperfective wyklejać)

  1. (transitive) to line by sticking, to cover by sticking (cover the surface or interior of something with e.g. wallpaper or posters)
    Synonym: wylepić
  2. (transitive) to create (e.g. a collage) by sticking

Conjugation
Conjugation of wykleić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykleić
future tense 1st wykleję wykleimy
2nd wykleisz wykleicie
3rd wyklei wykleją
impersonal wyklei się
past tense 1st wykleiłem wykleiłam wykleiliśmy wykleiłyśmy
2nd wykleiłeś wykleiłaś wykleiliście wykleiłyście
3rd wykleił wykleiła wykleiło wykleili wykleiły
impersonal wyklejono
conditional 1st wykleiłbym wykleiłabym wykleilibyśmy wykleiłybyśmy
2nd wykleiłbyś wykleiłabyś wykleilibyście wykleiłybyście
3rd wykleiłby wykleiłaby wykleiłoby wykleiliby wykleiłyby
impersonal wyklejono by
imperative 1st niech wykleję wyklejmy
2nd wyklej wyklejcie
3rd niech wyklei niech wykleją
passive adjectival participle wyklejony wyklejona wyklejone wyklejeni wyklejone
anterior adverbial participle wykleiwszy
verbal noun wyklejenie

Further reading
  • wykleić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykleić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.