wykopać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vykopati. By surface analysis, wy- +‎ kopać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈkɔ.pat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ko‧pać

Verb

wykopać pf (imperfective kopać or wykopywać)

  1. (transitive) to dig (e.g., a hole)
  2. (transitive) to dig out (e.g., a flower)
  3. (reflexive) to dig oneself out of somewhere

Conjugation
Conjugation of wykopać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykopać
future tense 1st wykopię wykopiemy
2nd wykopiesz wykopiecie
3rd wykopie wykopią
impersonal wykopie się
past tense 1st wykopałem wykopałam wykopaliśmy wykopałyśmy
2nd wykopałeś wykopałaś wykopaliście wykopałyście
3rd wykopał wykopała wykopało wykopali wykopały
impersonal wykopano
conditional 1st wykopałbym wykopałabym wykopalibyśmy wykopałybyśmy
2nd wykopałbyś wykopałabyś wykopalibyście wykopałybyście
3rd wykopałby wykopałaby wykopałoby wykopaliby wykopałyby
impersonal wykopano by
imperative 1st niech wykopię wykopmy
2nd wykop wykopcie
3rd niech wykopie niech wykopią
passive adjectival participle wykopany wykopana wykopane wykopani wykopane
anterior adverbial participle wykopawszy
verbal noun wykopanie

Further reading
  • wykopać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykopać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.