wykorzeniać

Polish

Etymology

From wykorzenić +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨ.kɔˈʐɛ.ɲat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ko‧rze‧niać

Verb

wykorzeniać impf (perfective wykorzenić)

  1. (transitive) to eradicate (to pull up a plant by the roots)
  2. (transitive) to extirpate (to put an end to something adverse)
  3. (transitive) to unroot, to uproot, to disroot (to become estranged from a culture, tradition or environment)

Conjugation
Conjugation of wykorzeniać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykorzeniać
present tense 1st wykorzeniam wykorzeniamy
2nd wykorzeniasz wykorzeniacie
3rd wykorzenia wykorzeniają
impersonal wykorzenia się
past tense 1st wykorzeniałem wykorzeniałam wykorzenialiśmy wykorzeniałyśmy
2nd wykorzeniałeś wykorzeniałaś wykorzenialiście wykorzeniałyście
3rd wykorzeniał wykorzeniała wykorzeniało wykorzeniali wykorzeniały
impersonal wykorzeniano
future tense 1st będę wykorzeniał,
będę wykorzeniać
 będę wykorzeniała,
będę wykorzeniać
 będziemy wykorzeniali,
będziemy wykorzeniać
 będziemy wykorzeniały,
będziemy wykorzeniać
2nd będziesz wykorzeniał,
będziesz wykorzeniać
 będziesz wykorzeniała,
będziesz wykorzeniać
 będziecie wykorzeniali,
będziecie wykorzeniać
 będziecie wykorzeniały,
będziecie wykorzeniać
3rd będzie wykorzeniał,
będzie wykorzeniać
 będzie wykorzeniała,
będzie wykorzeniać
 będzie wykorzeniało,
będzie wykorzeniać
 będą wykorzeniali,
będą wykorzeniać
 będą wykorzeniały,
będą wykorzeniać
impersonal będzie wykorzeniać się
conditional 1st wykorzeniałbym wykorzeniałabym wykorzenialibyśmy wykorzeniałybyśmy
2nd wykorzeniałbyś wykorzeniałabyś wykorzenialibyście wykorzeniałybyście
3rd wykorzeniałby wykorzeniałaby wykorzeniałoby wykorzenialiby wykorzeniałyby
impersonal wykorzeniano by
imperative 1st niech wykorzeniam wykorzeniajmy
2nd wykorzeniaj wykorzeniajcie
3rd niech wykorzenia niech wykorzeniają
active adjectival participle wykorzeniający wykorzeniająca wykorzeniające wykorzeniający wykorzeniające
passive adjectival participle wykorzeniany wykorzeniana wykorzeniane wykorzeniani wykorzeniane
contemporary adverbial participle wykorzeniając
verbal noun wykorzenianie

Further reading
  • wykorzeniać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykorzeniać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.