wykraść

Polish

Etymology

From wy- +‎ kraść.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.kraɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨkraɕt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧kraść

Verb

wykraść pf (imperfective wykradać)

  1. (transitive) to steal, to make off with
    Synonyms: see Thesaurus:kraść
  2. (transitive) to kidnap
  3. (reflexive) to creep out, to sneak out

Conjugation
Conjugation of wykraść pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykraść
future tense 1st wykradnę wykradniemy
2nd wykradniesz wykradniecie
3rd wykradnie wykradną
impersonal wykradnie się
past tense 1st wykradłem wykradłam wykradliśmy wykradłyśmy
2nd wykradłeś wykradłaś wykradliście wykradłyście
3rd wykradł wykradła wykradło wykradli wykradły
impersonal wykradziono
conditional 1st wykradłbym wykradłabym wykradlibyśmy wykradłybyśmy
2nd wykradłbyś wykradłabyś wykradlibyście wykradłybyście
3rd wykradłby wykradłaby wykradłoby wykradliby wykradłyby
impersonal wykradziono by
imperative 1st niech wykradnę wykradnijmy
2nd wykradnij wykradnijcie
3rd niech wykradnie niech wykradną
passive adjectival participle wykradziony wykradziona wykradzione wykradzeni wykradzione
anterior adverbial participle wykradłszy
verbal noun wykradzenie

Further reading
  • wykraść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykraść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.