wykryć

Polish

Etymology

From wy- +‎ kryć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.krɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨkrɨt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧kryć

Verb

wykryć pf (imperfective wykrywać)

  1. (transitive) to detect

Conjugation
Conjugation of wykryć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykryć
future tense 1st wykryję wykryjemy
2nd wykryjesz wykryjecie
3rd wykryje wykryją
impersonal wykryje się
past tense 1st wykryłem wykryłam wykryliśmy wykryłyśmy
2nd wykryłeś wykryłaś wykryliście wykryłyście
3rd wykrył wykryła wykryło wykryli wykryły
impersonal wykryto
conditional 1st wykryłbym wykryłabym wykrylibyśmy wykryłybyśmy
2nd wykryłbyś wykryłabyś wykrylibyście wykryłybyście
3rd wykryłby wykryłaby wykryłoby wykryliby wykryłyby
impersonal wykryto by
imperative 1st niech wykryję wykryjmy
2nd wykryj wykryjcie
3rd niech wykryje niech wykryją
passive adjectival participle wykryty wykryta wykryte wykryci wykryte
anterior adverbial participle wykrywszy
verbal noun wykrycie

Further reading
  • wykryć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykryć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.