wykupić

Polish

Etymology

From wy- +‎ kupić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈku.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -upit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ku‧pić

Verb

wykupić pf (imperfective wykupywać)

  1. (transitive) to buy out, to buy up
  2. (transitive) to pay ransom

Declension
Conjugation of wykupić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykupić
future tense 1st wykupję wykupimy
2nd wykupisz wykupicie
3rd wykupi wykupją
impersonal wykupi się
past tense 1st wykupiłem wykupiłam wykupiliśmy wykupiłyśmy
2nd wykupiłeś wykupiłaś wykupiliście wykupiłyście
3rd wykupił wykupiła wykupiło wykupili wykupiły
impersonal wykupjono
conditional 1st wykupiłbym wykupiłabym wykupilibyśmy wykupiłybyśmy
2nd wykupiłbyś wykupiłabyś wykupilibyście wykupiłybyście
3rd wykupiłby wykupiłaby wykupiłoby wykupiliby wykupiłyby
impersonal wykupjono by
imperative 1st niech wykupję wykupmy
2nd wykup wykupcie
3rd niech wykupi niech wykupją
passive adjectival participle wykupjony wykupjona wykupjone wykupjeni wykupjone
anterior adverbial participle wykupiwszy
verbal noun wykupjenie

Derived terms
noun

Further reading
  • wykupić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykupić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.