wyleźć

Polish

Etymology

From wy- +‎ leźć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.lɛɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨlɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧leźć

Verb

wyleźć pf (imperfective wyłazić)

  1. (colloquial, intransitive) to exit
  2. (colloquial, intransitive) to creep out from something
  3. (colloquial, intransitive) to climb
  4. (colloquial, intransitive) to stick out, to protrude out from something
  5. (colloquial, intransitive) to split off and fall out of something
  6. (colloquial, intransitive) to suddenly come out (of a person's behaviour)
  7. (colloquial, intransitive) to surface

Conjugation
Conjugation of wyleźć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyleźć
future tense 1st wylezę wyleziemy
2nd wyleziesz wyleziecie
3rd wylezie wylezą
impersonal wylezie się
past tense 1st wylazłem wylazłam wyleźliśmy wylazłyśmy
2nd wylazłeś wylazłaś wyleźliście wylazłyście
3rd wylazł wylazła wylazło wyleźli wylazły
impersonal wyleziono
conditional 1st wylazłbym wylazłabym wyleźlibyśmy wylazłybyśmy
2nd wylazłbyś wylazłabyś wyleźlibyście wylazłybyście
3rd wylazłby wylazłaby wylazłoby wyleźliby wylazłyby
impersonal wyleziono by
imperative 1st niech wylezę wyleźmy
2nd wyleź wyleźcie
3rd niech wylezie niech wylezą
anterior adverbial participle wylazłszy
verbal noun wylezienie

Further reading
  • wyleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyleźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.