wylegitymować

Polish

Etymology

From wy- +‎ legitymować.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨ.lɛ.ɡi.tɨˈmɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧le‧gi‧ty‧mo‧wać

Verb

wylegitymować pf (imperfective legitymować)

  1. (transitive) to perform an ID check (to request to see a person’s identification for proof of identity or age)
  2. (reflexive) to show one's ID
    Hypernym: okazać

Conjugation
Conjugation of wylegitymować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wylegitymować
future tense 1st wylegitymuję wylegitymujemy
2nd wylegitymujesz wylegitymujecie
3rd wylegitymuje wylegitymują
impersonal wylegitymuje się
past tense 1st wylegitymowałem wylegitymowałam wylegitymowaliśmy wylegitymowałyśmy
2nd wylegitymowałeś wylegitymowałaś wylegitymowaliście wylegitymowałyście
3rd wylegitymował wylegitymowała wylegitymowało wylegitymowali wylegitymowały
impersonal wylegitymowano
conditional 1st wylegitymowałbym wylegitymowałabym wylegitymowalibyśmy wylegitymowałybyśmy
2nd wylegitymowałbyś wylegitymowałabyś wylegitymowalibyście wylegitymowałybyście
3rd wylegitymowałby wylegitymowałaby wylegitymowałoby wylegitymowaliby wylegitymowałyby
impersonal wylegitymowano by
imperative 1st niech wylegitymuję wylegitymujmy
2nd wylegitymuj wylegitymujcie
3rd niech wylegitymuje niech wylegitymują
passive adjectival participle wylegitymowany wylegitymowana wylegitymowane wylegitymowani wylegitymowane
anterior adverbial participle wylegitymowawszy
verbal noun wylegitymowanie
adjective
  • legitymacyjny
  • legitymizacyjny
nouns
verb

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.