wyminąć

Polish

Etymology

From wy- +‎ minąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈmi.nɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -inɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧mi‧nąć

Verb

wyminąć pf (imperfective wymijać)

  1. (transitive, reflexive) to go round, to bypass, to avoid
  2. (transitive) to overtake, to pass
    Synonym: wyprzedzić
  3. (reflexive) to go round each other

Conjugation
Conjugation of wyminąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyminąć
future tense 1st wyminę wyminiemy
2nd wyminiesz wyminiecie
3rd wyminie wyminą
impersonal wyminie się
past tense 1st wyminąłem wyminęłam wyminęliśmy wyminęłyśmy
2nd wyminąłeś wyminęłaś wyminęliście wyminęłyście
3rd wyminął wyminęła wyminęło wyminęli wyminęły
impersonal wyminięto
conditional 1st wyminąłbym wyminęłabym wyminęlibyśmy wyminęłybyśmy
2nd wyminąłbyś wyminęłabyś wyminęlibyście wyminęłybyście
3rd wyminąłby wyminęłaby wyminęłoby wyminęliby wyminęłyby
impersonal wyminięto by
imperative 1st niech wyminę wymińmy
2nd wymiń wymińcie
3rd niech wyminie niech wyminą
passive adjectival participle wyminięty wyminięta wyminięte wyminięci wyminięte
anterior adverbial participle wyminąwszy
verbal noun wyminięcie

Further reading
  • wyminąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyminąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.