wymrzeć

Polish

Etymology

From wy- +‎ mrzeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.mʐɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨmʐɛt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧mrzeć

Verb

wymrzeć pf (imperfective wymierać)

  1. (intransitive) to die out, to go extinct
    Synonym: wyginąć
    Synonyms: see Thesaurus:umierać
  2. (intransitive) to empty
    Synonym: opustoszeć

Conjugation
Conjugation of wymrzeć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wymrzeć
future tense 1st wymrę wymrzemy
2nd wymrzesz wymrzecie
3rd wymrze wymrą
impersonal wymrze się
past tense 1st wymarłem wymarłam wymarliśmy wymarłyśmy
2nd wymarłeś wymarłaś wymarliście wymarłyście
3rd wymarł wymarła wymarło wymarli wymarły
impersonal wymarto
conditional 1st wymarłbym wymarłabym wymarlibyśmy wymarłybyśmy
2nd wymarłbyś wymarłabyś wymarlibyście wymarłybyście
3rd wymarłby wymarłaby wymarłoby wymarliby wymarłyby
impersonal wymarto by
imperative 1st niech wymrę wymrzyjmy
2nd wymrzyj wymrzyjcie
3rd niech wymrze niech wymrą
anterior adverbial participle wymarłszy
verbal noun wymarcie
adjective
nouns

Further reading
  • wymrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wymrzeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.