wymuszać

Polish

From wymusić +‎ -ać.

wymuszać impf (perfective wymusić)

(transitive) to extort, to force (to wrest from an unwilling person by undue or illegal exercise of power or ingenuity)

Conjugation of wymuszać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wymuszać
present tense	1^st	wymuszam			wymuszamy
	2^nd	wymuszasz			wymuszacie
	3^rd	wymusza			wymuszają
	impersonal	wymusza się
past tense	1^st	wymuszałem	wymuszałam		wymuszaliśmy	wymuszałyśmy
	2^nd	wymuszałeś	wymuszałaś		wymuszaliście	wymuszałyście
	3^rd	wymuszał	wymuszała	wymuszało	wymuszali	wymuszały
	impersonal	wymuszano
future tense	1^st	będę wymuszał, będę wymuszać	będę wymuszała, będę wymuszać		będziemy wymuszali, będziemy wymuszać	będziemy wymuszały, będziemy wymuszać
	2^nd	będziesz wymuszał, będziesz wymuszać	będziesz wymuszała, będziesz wymuszać		będziecie wymuszali, będziecie wymuszać	będziecie wymuszały, będziecie wymuszać
	3^rd	będzie wymuszał, będzie wymuszać	będzie wymuszała, będzie wymuszać	będzie wymuszało, będzie wymuszać	będą wymuszali, będą wymuszać	będą wymuszały, będą wymuszać
	impersonal	będzie wymuszać się
conditional	1^st	wymuszałbym	wymuszałabym		wymuszalibyśmy	wymuszałybyśmy
	2^nd	wymuszałbyś	wymuszałabyś		wymuszalibyście	wymuszałybyście
	3^rd	wymuszałby	wymuszałaby	wymuszałoby	wymuszaliby	wymuszałyby
	impersonal	wymuszano by
imperative	1^st	niech wymuszam			wymuszajmy
	2^nd	wymuszaj			wymuszajcie
	3^rd	niech wymusza			niech wymuszają
active adjectival participle		wymuszający	wymuszająca	wymuszające	wymuszający	wymuszające
passive adjectival participle		wymuszany	wymuszana	wymuszane	wymuszani	wymuszane
contemporary adverbial participle		wymuszając
verbal noun		wymuszanie

adjective

adverb

nouns