wymykać

Polish

Etymology

From wymknąć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈmɨ.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨkat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧my‧kać

Verb

wymykać impf (perfective wymknąć)

  1. (reflexive) to slip out, to steal away (leave unnoticed)
  2. (reflexive) to slip through, to escape, to evade capture

Conjugation
Conjugation of wymykać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wymykać
present tense 1st wymykam wymykamy
2nd wymykasz wymykacie
3rd wymyka wymykają
impersonal wymyka się
past tense 1st wymykałem wymykałam wymykaliśmy wymykałyśmy
2nd wymykałeś wymykałaś wymykaliście wymykałyście
3rd wymykał wymykała wymykało wymykali wymykały
impersonal wymykano
future tense 1st będę wymykał,
będę wymykać
 będę wymykała,
będę wymykać
 będziemy wymykali,
będziemy wymykać
 będziemy wymykały,
będziemy wymykać
2nd będziesz wymykał,
będziesz wymykać
 będziesz wymykała,
będziesz wymykać
 będziecie wymykali,
będziecie wymykać
 będziecie wymykały,
będziecie wymykać
3rd będzie wymykał,
będzie wymykać
 będzie wymykała,
będzie wymykać
 będzie wymykało,
będzie wymykać
 będą wymykali,
będą wymykać
 będą wymykały,
będą wymykać
impersonal będzie wymykać się
conditional 1st wymykałbym wymykałabym wymykalibyśmy wymykałybyśmy
2nd wymykałbyś wymykałabyś wymykalibyście wymykałybyście
3rd wymykałby wymykałaby wymykałoby wymykaliby wymykałyby
impersonal wymykano by
imperative 1st niech wymykam wymykajmy
2nd wymykaj wymykajcie
3rd niech wymyka niech wymykają
active adjectival participle wymykający wymykająca wymykające wymykający wymykające
contemporary adverbial participle wymykając
verbal noun wymykanie

Further reading
  • wymykać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wymykać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.