wynaleźć

Polish

Etymology

From wy- +‎ naleźć.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈna.lɛɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -alɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧na‧leźć

Verb

wynaleźć pf (imperfective wynajdować or wynajdywać)

  1. (transitive) to invent
    Synonym: wymyślić

Conjugation
Conjugation of wynaleźć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wynaleźć
future tense 1st wynajdę wynajdziemy
2nd wynajdziesz wynajdziecie
3rd wynajdzie wynajdą
impersonal wynajdzie się
past tense 1st wynalazłem wynalazłam wynaleźliśmy wynalazłyśmy
2nd wynalazłeś wynalazłaś wynaleźliście wynalazłyście
3rd wynalazł wynalazła wynalazło wynaleźli wynalazły
impersonal wynaleziono
conditional 1st wynalazłbym wynalazłabym wynaleźlibyśmy wynalazłybyśmy
2nd wynalazłbyś wynalazłabyś wynaleźlibyście wynalazłybyście
3rd wynalazłby wynalazłaby wynalazłoby wynaleźliby wynalazłyby
impersonal wynaleziono by
imperative 1st niech wynajdę wynajdźmy
2nd wynajdź wynajdźcie
3rd niech wynajdzie niech wynajdą
passive adjectival participle wynaleziony wynaleziona wynalezione wynalezieni wynalezione
anterior adverbial participle wynalazłszy
verbal noun wynalezienie

Derived terms
verbs
nouns

Further reading
  • wynaleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wynaleźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.