wypalić

Polish

Etymology

From wy- +‎ palić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈpa.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -alit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧pa‧lić

Verb

wypalić pf (imperfective wypalać)

  1. (transitive) to burn up (destroy by burning)
  2. (transitive) to bake, to fire
  3. (transitive) to brand
  4. (transitive) to shoot, to fire, to discharge
  5. (transitive, computing) to burn
  6. (colloquial, intransitive) to work out, to succeed (in something)
  7. (reflexive) to burn out, to burn up

Conjugation
Conjugation of wypalić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wypalić
future tense 1st wypalę wypalimy
2nd wypalisz wypalicie
3rd wypali wypalą
impersonal wypali się
past tense 1st wypaliłem wypaliłam wypaliliśmy wypaliłyśmy
2nd wypaliłeś wypaliłaś wypaliliście wypaliłyście
3rd wypalił wypaliła wypaliło wypalili wypaliły
impersonal wypalono
conditional 1st wypaliłbym wypaliłabym wypalilibyśmy wypaliłybyśmy
2nd wypaliłbyś wypaliłabyś wypalilibyście wypaliłybyście
3rd wypaliłby wypaliłaby wypaliłoby wypaliliby wypaliłyby
impersonal wypalono by
imperative 1st niech wypalę wypalmy
2nd wypal wypalcie
3rd niech wypali niech wypalą
passive adjectival participle wypalony wypalona wypalone wypaleni wypalone
anterior adverbial participle wypaliwszy
verbal noun wypalenie

Further reading
  • wypalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wypalić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.