wypiec

Polish

Etymology

From wy- +‎ piec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.pjɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨpjɛt͡s
  • Syllabification: wy‧piec

Verb

wypiec pf (imperfective wypiekać)

  1. (transitive) to bake, to make by baking

Conjugation
Conjugation of wypiec pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wypiec
future tense 1st wypiekę wypieczemy
2nd wypieczesz wypieczecie
3rd wypiecze wypieką
impersonal wypiecze się
past tense 1st wypiekłem wypiekłam wypiekliśmy wypiekłyśmy
2nd wypiekłeś wypiekłaś wypiekliście wypiekłyście
3rd wypiekł wypiekła wypiekło wypiekli wypiekły
impersonal wypieczono
conditional 1st wypiekłbym wypiekłabym wypieklibyśmy wypiekłybyśmy
2nd wypiekłbyś wypiekłabyś wypieklibyście wypiekłybyście
3rd wypiekłby wypiekłaby wypiekłoby wypiekliby wypiekłyby
impersonal wypieczono by
imperative 1st niech wypiekę wypieczmy
2nd wypiecz wypieczcie
3rd niech wypiecze niech wypieką
passive adjectival participle wypieczony wypieczona wypieczone wypieczeni wypieczone
anterior adverbial participle wypiekłszy
verbal noun wypieczenie

Further reading
  • wypiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wypiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.