wyprowadzić

Polish

Etymology

From wy- +‎ prowadzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨ.prɔˈva.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ad͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧pro‧wa‧dzić

Verb

wyprowadzić pf (imperfective wyprowadzać)

  1. (transitive) to lead out, to guide out
  2. (transitive, logic) to derive
  3. (transitive) to walk (take for a walk)
  4. (reflexive) to move out, to fly the nest

Conjugation
Conjugation of wyprowadzić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyprowadzić
future tense 1st wyprowadzę wyprowadzimy
2nd wyprowadzisz wyprowadzicie
3rd wyprowadzi wyprowadzą
impersonal wyprowadzi się
past tense 1st wyprowadziłem wyprowadziłam wyprowadziliśmy wyprowadziłyśmy
2nd wyprowadziłeś wyprowadziłaś wyprowadziliście wyprowadziłyście
3rd wyprowadził wyprowadziła wyprowadziło wyprowadzili wyprowadziły
impersonal wyprowadzono
conditional 1st wyprowadziłbym wyprowadziłabym wyprowadzilibyśmy wyprowadziłybyśmy
2nd wyprowadziłbyś wyprowadziłabyś wyprowadzilibyście wyprowadziłybyście
3rd wyprowadziłby wyprowadziłaby wyprowadziłoby wyprowadziliby wyprowadziłyby
impersonal wyprowadzono by
imperative 1st niech wyprowadzę wyprowadźmy
2nd wyprowadź wyprowadźcie
3rd niech wyprowadzi niech wyprowadzą
passive adjectival participle wyprowadzony wyprowadzona wyprowadzone wyprowadzeni wyprowadzone
anterior adverbial participle wyprowadziwszy
verbal noun wyprowadzenie

Derived terms
nouns

Further reading
  • wyprowadzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyprowadzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.