wypucować

Polish

Etymology

From wy- +‎ pucować.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨ.puˈt͡sɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧pu‧co‧wać

Verb

wypucować pf (imperfective pucować)

  1. (transitive, colloquial) to polish, to scrub, to shine (to make a surface very smooth or shiny by rubbing, cleaning, or grinding)
    Synonyms: wyglansować, wypolerować, wyszorować
    Hypernym: wyczyścić
  2. (reflexive, colloquial) to scrub oneself

Conjugation
Conjugation of wypucować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wypucować
future tense 1st wypucuję wypucujemy
2nd wypucujesz wypucujecie
3rd wypucuje wypucują
impersonal wypucuje się
past tense 1st wypucowałem wypucowałam wypucowaliśmy wypucowałyśmy
2nd wypucowałeś wypucowałaś wypucowaliście wypucowałyście
3rd wypucował wypucowała wypucowało wypucowali wypucowały
impersonal wypucowano
conditional 1st wypucowałbym wypucowałabym wypucowalibyśmy wypucowałybyśmy
2nd wypucowałbyś wypucowałabyś wypucowalibyście wypucowałybyście
3rd wypucowałby wypucowałaby wypucowałoby wypucowaliby wypucowałyby
impersonal wypucowano by
imperative 1st niech wypucuję wypucujmy
2nd wypucuj wypucujcie
3rd niech wypucuje niech wypucują
passive adjectival participle wypucowany wypucowana wypucowane wypucowani wypucowane
anterior adverbial participle wypucowawszy
verbal noun wypucowanie
nouns
verbs
  • odpucować
  • odpucowywać
  • opucować

Further reading
  • wypucować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wypucować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.