wypytać

Polish

Etymology

From wy- +‎ pytać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈpɨ.tat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨtat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧py‧tać

Verb

wypytać pf (imperfective wypytywać)

  1. (transitive, reflexive) to grill (to interrogate)
    Synonym: wziąć na spytki
  2. (reflexive) to interrogate each other

Conjugation
Conjugation of wypytać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wypytać
future tense 1st wypytam wypytamy
2nd wypytasz wypytacie
3rd wypyta wypytają
impersonal wypyta się
past tense 1st wypytałem wypytałam wypytaliśmy wypytałyśmy
2nd wypytałeś wypytałaś wypytaliście wypytałyście
3rd wypytał wypytała wypytało wypytali wypytały
impersonal wypytano
conditional 1st wypytałbym wypytałabym wypytalibyśmy wypytałybyśmy
2nd wypytałbyś wypytałabyś wypytalibyście wypytałybyście
3rd wypytałby wypytałaby wypytałoby wypytaliby wypytałyby
impersonal wypytano by
imperative 1st niech wypytam wypytajmy
2nd wypytaj wypytajcie
3rd niech wypyta niech wypytają
passive adjectival participle wypytany wypytana wypytane wypytani wypytane
anterior adverbial participle wypytawszy
verbal noun wypytanie

Further reading
  • wypytać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wypytać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.