wyrodnieć

Polish

From wyrodny +‎ -eć.

wyrodnieć impf (perfective zwyrodnieć)

(reflexive) to degenerate (to lose good or desirable qualities)
Synonyms: degenerować się, wynaturzać się

Conjugation of wyrodnieć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyrodnieć
present tense	1^st	wyrodnieję			wyrodniejemy
	2^nd	wyrodniejesz			wyrodniejecie
	3^rd	wyrodnieje			wyrodnieją
	impersonal	wyrodnieje się
past tense	1^st	wyrodniałem	wyrodniałam		wyrodnieliśmy	wyrodniałyśmy
	2^nd	wyrodniałeś	wyrodniałaś		wyrodnieliście	wyrodniałyście
	3^rd	wyrodniał	wyrodniała	wyrodniało	wyrodnieli	wyrodniały
	impersonal	wyrodniano
future tense	1^st	będę wyrodniał, będę wyrodnieć	będę wyrodniała, będę wyrodnieć		będziemy wyrodnieli, będziemy wyrodnieć	będziemy wyrodniały, będziemy wyrodnieć
	2^nd	będziesz wyrodniał, będziesz wyrodnieć	będziesz wyrodniała, będziesz wyrodnieć		będziecie wyrodnieli, będziecie wyrodnieć	będziecie wyrodniały, będziecie wyrodnieć
	3^rd	będzie wyrodniał, będzie wyrodnieć	będzie wyrodniała, będzie wyrodnieć	będzie wyrodniało, będzie wyrodnieć	będą wyrodnieli, będą wyrodnieć	będą wyrodniały, będą wyrodnieć
	impersonal	będzie wyrodnieć się
conditional	1^st	wyrodniałbym	wyrodniałabym		wyrodnielibyśmy	wyrodniałybyśmy
	2^nd	wyrodniałbyś	wyrodniałabyś		wyrodnielibyście	wyrodniałybyście
	3^rd	wyrodniałby	wyrodniałaby	wyrodniałoby	wyrodnieliby	wyrodniałyby
	impersonal	wyrodniano by
imperative	1^st	niech wyrodnieję			wyrodniejmy
	2^nd	wyrodniej			wyrodniejcie
	3^rd	niech wyrodnieje			niech wyrodnieją
active adjectival participle		wyrodniejący	wyrodniejąca	wyrodniejące	wyrodniejący	wyrodniejące
contemporary adverbial participle		wyrodniejąc
verbal noun		wyrodnienie

adjective

noun

verbs