wysiadać

Polish

From wy- +‎ siadać.

wysiadać impf (perfective wysiąść)

(intransitive) to get out (of e.g. a car), to get off (e.g. a bus), to disembark, to detrain, to deplane
(intransitive, colloquial) to break, to break down
Synonym: psuć się

Conjugation of wysiadać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wysiadać
present tense	1^st	wysiadam			wysiadamy
	2^nd	wysiadasz			wysiadacie
	3^rd	wysiada			wysiadają
	impersonal	wysiada się
past tense	1^st	wysiadałem	wysiadałam		wysiadaliśmy	wysiadałyśmy
	2^nd	wysiadałeś	wysiadałaś		wysiadaliście	wysiadałyście
	3^rd	wysiadał	wysiadała	wysiadało	wysiadali	wysiadały
	impersonal	wysiadano
future tense	1^st	będę wysiadał, będę wysiadać	będę wysiadała, będę wysiadać		będziemy wysiadali, będziemy wysiadać	będziemy wysiadały, będziemy wysiadać
	2^nd	będziesz wysiadał, będziesz wysiadać	będziesz wysiadała, będziesz wysiadać		będziecie wysiadali, będziecie wysiadać	będziecie wysiadały, będziecie wysiadać
	3^rd	będzie wysiadał, będzie wysiadać	będzie wysiadała, będzie wysiadać	będzie wysiadało, będzie wysiadać	będą wysiadali, będą wysiadać	będą wysiadały, będą wysiadać
	impersonal	będzie wysiadać się
conditional	1^st	wysiadałbym	wysiadałabym		wysiadalibyśmy	wysiadałybyśmy
	2^nd	wysiadałbyś	wysiadałabyś		wysiadalibyście	wysiadałybyście
	3^rd	wysiadałby	wysiadałaby	wysiadałoby	wysiadaliby	wysiadałyby
	impersonal	wysiadano by
imperative	1^st	niech wysiadam			wysiadajmy
	2^nd	wysiadaj			wysiadajcie
	3^rd	niech wysiada			niech wysiadają
active adjectival participle		wysiadający	wysiadająca	wysiadające	wysiadający	wysiadające
contemporary adverbial participle		wysiadając
verbal noun		wysiadanie