wyskoczyć

Polish

Etymology

From wy- +‎ skoczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈskɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧sko‧czyć

Verb

wyskoczyć pf (imperfective wyskakiwać)

  1. (intransitive) to jump out (exit by jumping)
  2. (intransitive) to erupt (e.g. of a pimple)

Conjugation
Conjugation of wyskoczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyskoczyć
future tense 1st wyskoczę wyskoczymy
2nd wyskoczysz wyskoczycie
3rd wyskoczy wyskoczą
impersonal wyskoczy się
past tense 1st wyskoczyłem wyskoczyłam wyskoczyliśmy wyskoczyłyśmy
2nd wyskoczyłeś wyskoczyłaś wyskoczyliście wyskoczyłyście
3rd wyskoczył wyskoczyła wyskoczyło wyskoczyli wyskoczyły
impersonal wyskoczono
conditional 1st wyskoczyłbym wyskoczyłabym wyskoczylibyśmy wyskoczyłybyśmy
2nd wyskoczyłbyś wyskoczyłabyś wyskoczylibyście wyskoczyłybyście
3rd wyskoczyłby wyskoczyłaby wyskoczyłoby wyskoczyliby wyskoczyłyby
impersonal wyskoczono by
imperative 1st niech wyskoczę wyskoczmy
2nd wyskocz wyskoczcie
3rd niech wyskoczy niech wyskoczą
anterior adverbial participle wyskoczywszy
verbal noun wyskoczenie

Further reading
  • wyskoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyskoczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.