wystarać

Polish

Etymology

From wy- +‎ starać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈsta.rat͡ɕ/
  • Rhymes: -arat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧sta‧rać

Verb

wystarać pf

  1. (reflexive) to procure, to obtain (acquire through effort) [+ o (accusative) = something]

Conjugation
Conjugation of wystarać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wystarać
future tense 1st wystaram wystaramy
2nd wystarasz wystaracie
3rd wystara wystarają
impersonal wystara się
past tense 1st wystarałem wystarałam wystaraliśmy wystarałyśmy
2nd wystarałeś wystarałaś wystaraliście wystarałyście
3rd wystarał wystarała wystarało wystarali wystarały
impersonal wystarano
conditional 1st wystarałbym wystarałabym wystaralibyśmy wystarałybyśmy
2nd wystarałbyś wystarałabyś wystaralibyście wystarałybyście
3rd wystarałby wystarałaby wystarałoby wystaraliby wystarałyby
impersonal wystarano by
imperative 1st niech wystaram wystarajmy
2nd wystaraj wystarajcie
3rd niech wystara niech wystarają
anterior adverbial participle wystarawszy
verbal noun wystaranie

Further reading
  • wystarać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wystarać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.