wyszukać

Polish

Etymology

From wy- +‎ szukać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈʂu.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧szu‧kać

Verb

wyszukać pf (imperfective wyszukiwać)

  1. (transitive) to search for, to look up, to track down, to trawl, to scour
  2. (reflexive) to find each other

Conjugation
Conjugation of wyszukać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyszukać
future tense 1st wyszukam wyszukamy
2nd wyszukasz wyszukacie
3rd wyszuka wyszukają
impersonal wyszuka się
past tense 1st wyszukałem wyszukałam wyszukaliśmy wyszukałyśmy
2nd wyszukałeś wyszukałaś wyszukaliście wyszukałyście
3rd wyszukał wyszukała wyszukało wyszukali wyszukały
impersonal wyszukano
conditional 1st wyszukałbym wyszukałabym wyszukalibyśmy wyszukałybyśmy
2nd wyszukałbyś wyszukałabyś wyszukalibyście wyszukałybyście
3rd wyszukałby wyszukałaby wyszukałoby wyszukaliby wyszukałyby
impersonal wyszukano by
imperative 1st niech wyszukam wyszukajmy
2nd wyszukaj wyszukajcie
3rd niech wyszuka niech wyszukają
passive adjectival participle wyszukany wyszukana wyszukane wyszukani wyszukane
anterior adverbial participle wyszukawszy
verbal noun wyszukanie

Further reading
  • wyszukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyszukać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.