wywiązać

Polish

Etymology

From wy- +‎ wiązać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈvjɔw̃.zat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔw̃zat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧wią‧zać

Verb

wywiązać pf (imperfective wywiązywać)

  1. (reflexive) to ensue, to arise, to follow
  2. (reflexive) to fulfil, to deliver, to meet [+ z (genitive) = something]

Conjugation
Conjugation of wywiązać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wywiązać
future tense 1st wywiążę wywiążemy
2nd wywiążesz wywiążecie
3rd wywiąże wywiążą
impersonal wywiąże się
past tense 1st wywiązałem wywiązałam wywiązaliśmy wywiązałyśmy
2nd wywiązałeś wywiązałaś wywiązaliście wywiązałyście
3rd wywiązał wywiązała wywiązało wywiązali wywiązały
impersonal wywiązano
conditional 1st wywiązałbym wywiązałabym wywiązalibyśmy wywiązałybyśmy
2nd wywiązałbyś wywiązałabyś wywiązalibyście wywiązałybyście
3rd wywiązałby wywiązałaby wywiązałoby wywiązaliby wywiązałyby
impersonal wywiązano by
imperative 1st niech wywiążę wywiążmy
2nd wywiąż wywiążcie
3rd niech wywiąże niech wywiążą
anterior adverbial participle wywiązawszy
verbal noun wywiązanie

Further reading
  • wywiązać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wywiązać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.