wyzbyć

Polish

Etymology

From wy- +‎ zbyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.zbɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨzbɨt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧zbyć

Verb

wyzbyć pf (imperfective wyzbywać)

  1. (reflexive) to cast off [+genitive = something], to rid oneself [+genitive = of something]

Conjugation
Conjugation of wyzbyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyzbyć
future tense 1st wyzbędę wyzbędziemy
2nd wyzbędziesz wyzbędziecie
3rd wyzbędzie wyzbędą
impersonal wyzbędzie się
past tense 1st wyzbyłem wyzbyłam wyzbyliśmy wyzbyłyśmy
2nd wyzbyłeś wyzbyłaś wyzbyliście wyzbyłyście
3rd wyzbył wyzbyła wyzbyło wyzbyli wyzbyły
impersonal wyzbyto
conditional 1st wyzbyłbym wyzbyłabym wyzbylibyśmy wyzbyłybyśmy
2nd wyzbyłbyś wyzbyłabyś wyzbylibyście wyzbyłybyście
3rd wyzbyłby wyzbyłaby wyzbyłoby wyzbyliby wyzbyłyby
impersonal wyzbyto by
imperative 1st niech wyzbędę wyzbądźmy
2nd wyzbądź wyzbądźcie
3rd niech wyzbędzie niech wyzbędą
anterior adverbial participle wyzbywszy
verbal noun wyzbycie

Derived terms
adjective

Further reading
  • wyzbyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyzbyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.