wyznać

Polish

Etymology

From wy- +‎ znać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.znat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨznat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧znać

Verb

wyznać pf (imperfective wyznawać)

  1. (transitive) to profess, to preach
  2. (transitive) to confess, to reveal
  3. (reflexive, colloquial) to have expertise

Conjugation
Conjugation of wyznać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyznać
future tense 1st wyznam wyznamy
2nd wyznasz wyznacie
3rd wyzna wyznają
impersonal wyzna się
past tense 1st wyznałem wyznałam wyznaliśmy wyznałyśmy
2nd wyznałeś wyznałaś wyznaliście wyznałyście
3rd wyznał wyznała wyznało wyznali wyznały
impersonal wyznano
conditional 1st wyznałbym wyznałabym wyznalibyśmy wyznałybyśmy
2nd wyznałbyś wyznałabyś wyznalibyście wyznałybyście
3rd wyznałby wyznałaby wyznałoby wyznaliby wyznałyby
impersonal wyznano by
imperative 1st niech wyznam wyznajmy
2nd wyznaj wyznajcie
3rd niech wyzna niech wyznają
passive adjectival participle wyznany wyznana wyznane wyznani wyznane
anterior adverbial participle wyznawszy
verbal noun wyznanie

Derived terms
noun

Further reading
  • wyznać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyznać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.