wzbudzić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wzbudzić, from Proto-Slavic *vъzbuditi. By surface analysis, wz- +‎ budzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvzbu.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ud͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: wzbu‧dzić

Verb

wzbudzić pf (imperfective wzbudzać)

  1. (transitive) to arouse, to evoke, to cause
  2. (transitive) to command, to compel
  3. (transitive, physics) to induce

Conjugation
Conjugation of wzbudzić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wzbudzić
future tense 1st wzbudzę wzbudzimy
2nd wzbudzisz wzbudzicie
3rd wzbudzi wzbudzą
impersonal wzbudzi się
past tense 1st wzbudziłem wzbudziłam wzbudziliśmy wzbudziłyśmy
2nd wzbudziłeś wzbudziłaś wzbudziliście wzbudziłyście
3rd wzbudził wzbudziła wzbudziło wzbudzili wzbudziły
impersonal wzbudzono
conditional 1st wzbudziłbym wzbudziłabym wzbudzilibyśmy wzbudziłybyśmy
2nd wzbudziłbyś wzbudziłabyś wzbudzilibyście wzbudziłybyście
3rd wzbudziłby wzbudziłaby wzbudziłoby wzbudziliby wzbudziłyby
impersonal wzbudzono by
imperative 1st niech wzbudzę wzbudźmy
2nd wzbudź wzbudźcie
3rd niech wzbudzi niech wzbudzą
passive adjectival participle wzbudzony wzbudzona wzbudzone wzbudzeni wzbudzone
anterior adverbial participle wzbudziwszy
verbal noun wzbudzenie

Further reading
  • wzbudzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wzbudzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.