yemiş

Azerbaijani
Other scripts
Cyrillic јемиш
Perso-Arabic یئمیش‎

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *yẹ̄miĺč (“vegetable, fruit”). Cognate with Chuvash ҫимӗҫ (śimĕś, “vegetable”), Hungarian gyümölcs (“fruit”), etc.

Pronunciation
  • Audio(file)

Noun

yemiş (definite accusative yemişi, plural yemişlər)

  1. melon
    Synonym: qovun
  2. fruits

Declension
    Declension of yemiş
singular plural
nominative yemiş
 yemişlər
definite accusative yemişi
 yemişləri
dative yemişə
 yemişlərə
locative yemişdə
 yemişlərdə
ablative yemişdən
 yemişlərdən
definite genitive yemişin
 yemişlərin
    Possessive forms of yemiş
nominative
singular plural
mənim (“my”) yemişim yemişlərim
sənin (“your”) yemişin yemişlərin
onun (“his/her/its”) yemişi yemişləri
bizim (“our”) yemişimiz yemişlərimiz
sizin (“your”) yemişiniz yemişləriniz
onların (“their”) yemişi or yemişləri yemişləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) yemişimi yemişlərimi
sənin (“your”) yemişini yemişlərini
onun (“his/her/its”) yemişini yemişlərini
bizim (“our”) yemişimizi yemişlərimizi
sizin (“your”) yemişinizi yemişlərinizi
onların (“their”) yemişini or yemişlərini yemişlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) yemişimə yemişlərimə
sənin (“your”) yemişinə yemişlərinə
onun (“his/her/its”) yemişinə yemişlərinə
bizim (“our”) yemişimizə yemişlərimizə
sizin (“your”) yemişinizə yemişlərinizə
onların (“their”) yemişinə or yemişlərinə yemişlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) yemişimdə yemişlərimdə
sənin (“your”) yemişində yemişlərində
onun (“his/her/its”) yemişində yemişlərində
bizim (“our”) yemişimizdə yemişlərimizdə
sizin (“your”) yemişinizdə yemişlərinizdə
onların (“their”) yemişində or yemişlərində yemişlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) yemişimdən yemişlərimdən
sənin (“your”) yemişindən yemişlərindən
onun (“his/her/its”) yemişindən yemişlərindən
bizim (“our”) yemişimizdən yemişlərimizdən
sizin (“your”) yemişinizdən yemişlərinizdən
onların (“their”) yemişindən or yemişlərindən yemişlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) yemişimin yemişlərimin
sənin (“your”) yemişinin yemişlərinin
onun (“his/her/its”) yemişinin yemişlərinin
bizim (“our”) yemişimizin yemişlərimizin
sizin (“your”) yemişinizin yemişlərinizin
onların (“their”) yemişinin or yemişlərinin yemişlərinin

Descendants
  • → Lezgi: емиш (emiš)

Crimean Tatar

Noun

yemiş

  1. fruit

Declension
Declension of yemiş
nominative yemiş
genitive yemişniñ
dative yemişke
accusative yemişni
locative yemişte
ablative yemişten

Turkish

Pronunciation
  • IPA(key): [jɛˈmiʃ]
  • Hyphenation: ye‧miş

Etymology 1

From Ottoman Turkish یمیش‎ (yemiş), from Proto-Turkic *yẹ̄miĺč (“vegetable, fruit”).

List of cognates

Compare to Southern Altai јемиш (ǰemiš), Old Turkic [script needed] (yémiş), Tatar җимеш (cimeş), Kazakh жеміс (jemıs), Kyrgyz жемиш (jemiş), Karakalpak jemish, Chagatai يېمىش‎ (yemiş), Salar yimiş, Khakas ниміс (nimìs) etc.

Noun

yemiş (definite accusative yemişi, plural yemişler)

  1. nut
  2. dried fruits and nuts collectively
  3. (dialectal) fig
  4. (dialectal) leblebi
  5. (dialectal, Iğdır, Kars, Ardahan) melon
  6. yield, fruit
Declension
Inflection
Nominative yemiş
Definite accusative yemişi
Singular Plural
Nominative yemiş yemişler
Definite accusative yemişi yemişleri
Dative yemişe yemişlere
Locative yemişte yemişlerde
Ablative yemişten yemişlerden
Genitive yemişin yemişlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular yemişim yemişlerim
2nd singular yemişin yemişlerin
3rd singular yemişi yemişleri
1st plural yemişimiz yemişlerimiz
2nd plural yemişiniz yemişleriniz
3rd plural yemişleri yemişleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular yemişimi yemişlerimi
2nd singular yemişini yemişlerini
3rd singular yemişini yemişlerini
1st plural yemişimizi yemişlerimizi
2nd plural yemişinizi yemişlerinizi
3rd plural yemişlerini yemişlerini
Dative
Singular Plural
1st singular yemişime yemişlerime
2nd singular yemişine yemişlerine
3rd singular yemişine yemişlerine
1st plural yemişimize yemişlerimize
2nd plural yemişinize yemişlerinize
3rd plural yemişlerine yemişlerine
Locative
Singular Plural
1st singular yemişimde yemişlerimde
2nd singular yemişinde yemişlerinde
3rd singular yemişinde yemişlerinde
1st plural yemişimizde yemişlerimizde
2nd plural yemişinizde yemişlerinizde
3rd plural yemişlerinde yemişlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular yemişimden yemişlerimden
2nd singular yemişinden yemişlerinden
3rd singular yemişinden yemişlerinden
1st plural yemişimizden yemişlerimizden
2nd plural yemişinizden yemişlerinizden
3rd plural yemişlerinden yemişlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular yemişimin yemişlerimin
2nd singular yemişinin yemişlerinin
3rd singular yemişinin yemişlerinin
1st plural yemişimizin yemişlerimizin
2nd plural yemişinizin yemişlerinizin
3rd plural yemişlerinin yemişlerinin

Etymology 2

From Ottoman Turkish یمك‎ (yemek, “to eat, consume”), from Proto-Turkic *jē- (“to eat”).

Verb

yemiş

  1. third-person singular past perfective of yemek
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.