zaćpać

Polish

Etymology

From za- +‎ ćpać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈza.t͡ɕpat͡ɕ/
  • Rhymes: -at͡ɕpat͡ɕ
  • Syllabification: za‧ćpać

Verb

zaćpać pf (imperfective ćpać)

  1. (intransitive, reflexive, colloquial) to get high

Conjugation
Conjugation of zaćpać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaćpać
future tense 1st zaćpam zaćpamy
2nd zaćpasz zaćpacie
3rd zaćpa zaćpają
impersonal zaćpa się
past tense 1st zaćpałem zaćpałam zaćpaliśmy zaćpałyśmy
2nd zaćpałeś zaćpałaś zaćpaliście zaćpałyście
3rd zaćpał zaćpała zaćpało zaćpali zaćpały
impersonal zaćpano
conditional 1st zaćpałbym zaćpałabym zaćpalibyśmy zaćpałybyśmy
2nd zaćpałbyś zaćpałabyś zaćpalibyście zaćpałybyście
3rd zaćpałby zaćpałaby zaćpałoby zaćpaliby zaćpałyby
impersonal zaćpano by
imperative 1st niech zaćpam zaćpajmy
2nd zaćpaj zaćpajcie
3rd niech zaćpa niech zaćpają
anterior adverbial participle zaćpawszy
verbal noun zaćpanie

Derived terms
adjective

Further reading
  • zaćpać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaćpać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.