zabawić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zabawić, from Proto-Slavic *zabaviti. By surface analysis, za- +‎ bawić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈba.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -avit͡ɕ
  • Syllabification: za‧ba‧wić

Verb

zabawić pf (imperfective zabawiać)

  1. (transitive) to amuse, to entertain
  2. (intransitive) to stay, to remain
    Synonym: pozostać
  3. (reflexive) to get entertained

Conjugation
Conjugation of zabawić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zabawić
future tense 1st zabawię zabawimy
2nd zabawisz zabawicie
3rd zabawi zabawią
impersonal zabawi się
past tense 1st zabawiłem zabawiłam zabawiliśmy zabawiłyśmy
2nd zabawiłeś zabawiłaś zabawiliście zabawiłyście
3rd zabawił zabawiła zabawiło zabawili zabawiły
impersonal zabawiono
conditional 1st zabawiłbym zabawiłabym zabawilibyśmy zabawiłybyśmy
2nd zabawiłbyś zabawiłabyś zabawilibyście zabawiłybyście
3rd zabawiłby zabawiłaby zabawiłoby zabawiliby zabawiłyby
impersonal zabawiono by
imperative 1st niech zabawię zabawmy
2nd zabaw zabawcie
3rd niech zabawi niech zabawią
passive adjectival participle zabawiony zabawiona zabawione zabawieni zabawione
anterior adverbial participle zabawiwszy
verbal noun zabawienie
adjective
noun

Further reading
  • zabawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zabawić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.