zabrzmieć

Polish

Etymology

From za- +‎ brzmieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈza.bʐmjɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -abʐmjɛt͡ɕ
  • Syllabification: za‧brzmieć

Verb

zabrzmieć pf (imperfective brzmieć)

  1. (intransitive) to resound, to ring out

Conjugation
Conjugation of zabrzmieć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zabrzmieć
future tense 1st zabrzmię zabrzmimy
2nd zabrzmisz zabrzmicie
3rd zabrzmi zabrzmią
impersonal zabrzmi się
past tense 1st zabrzmiałem zabrzmiałam zabrzmieliśmy zabrzmiałyśmy
2nd zabrzmiałeś zabrzmiałaś zabrzmieliście zabrzmiałyście
3rd zabrzmiał zabrzmiała zabrzmiało zabrzmieli zabrzmiały
impersonal zabrzmiano
conditional 1st zabrzmiałbym zabrzmiałabym zabrzmielibyśmy zabrzmiałybyśmy
2nd zabrzmiałbyś zabrzmiałabyś zabrzmielibyście zabrzmiałybyście
3rd zabrzmiałby zabrzmiałaby zabrzmiałoby zabrzmieliby zabrzmiałyby
impersonal zabrzmiano by
imperative 1st niech zabrzmię zabrzmijmy
2nd zabrzmij zabrzmijcie
3rd niech zabrzmi niech zabrzmią
anterior adverbial participle zabrzmiawszy
verbal noun zabrzmienie

Further reading
  • zabrzmieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zabrzmieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.