zaciąć

Polish

Etymology

From za- +‎ ciąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈza.t͡ɕɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡ɕɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: za‧ciąć

Verb

zaciąć pf (imperfective zacinać)

  1. (transitive) to cut (wound by cutting)
  2. (reflexive) to cut oneself
  3. (reflexive) to falter, to stammer, to stutter
  4. (reflexive) to seize up, to stick, to jam

Conjugation
Conjugation of zaciąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaciąć
future tense 1st zatnę zatniemy
2nd zatniesz zatniecie
3rd zatnie zatną
impersonal zatnie się
past tense 1st zaciąłem zacięłam zacięliśmy zacięłyśmy
2nd zaciąłeś zacięłaś zacięliście zacięłyście
3rd zaciął zacięła zacięło zacięli zacięły
impersonal zacięto
conditional 1st zaciąłbym zacięłabym zacięlibyśmy zacięłybyśmy
2nd zaciąłbyś zacięłabyś zacięlibyście zacięłybyście
3rd zaciąłby zacięłaby zacięłoby zacięliby zacięłyby
impersonal zacięto by
imperative 1st niech zatnę zatnijmy
2nd zatnij zatnijcie
3rd niech zatnie niech zatną
passive adjectival participle zacięty zacięta zacięte zacięci zacięte
anterior adverbial participle zaciąwszy
verbal noun zacięcie

Further reading
  • zaciąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaciąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.