zaciążyć

Polish

Etymology

From za- +‎ ciążyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈt͡ɕɔw̃.ʐɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔw̃ʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: za‧cią‧żyć

Verb

zaciążyć pf (imperfective ciążyć)

  1. (transitive, colloquial, humorous) to impregnate
    Synonym: wpaść
  2. (intransitive) to burden
  3. (intransitive) to negatively affect

Usage notes

Used especially for unwanted pregnancies.

Conjugation
Conjugation of zaciążyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaciążyć
future tense 1st zaciążę zaciążymy
2nd zaciążysz zaciążycie
3rd zaciąży zaciążą
impersonal zaciąży się
past tense 1st zaciążyłem zaciążyłam zaciążyliśmy zaciążyłyśmy
2nd zaciążyłeś zaciążyłaś zaciążyliście zaciążyłyście
3rd zaciążył zaciążyła zaciążyło zaciążyli zaciążyły
impersonal zaciążono
conditional 1st zaciążyłbym zaciążyłabym zaciążylibyśmy zaciążyłybyśmy
2nd zaciążyłbyś zaciążyłabyś zaciążylibyście zaciążyłybyście
3rd zaciążyłby zaciążyłaby zaciążyłoby zaciążyliby zaciążyłyby
impersonal zaciążono by
imperative 1st niech zaciążę zaciążmy
2nd zaciąż zaciążcie
3rd niech zaciąży niech zaciążą
passive adjectival participle zaciążony zaciążona zaciążone zaciążeni zaciążone
anterior adverbial participle zaciążywszy
verbal noun zaciążenie
adjectives
adverb
nouns

Further reading
  • zaciążyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaciążyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.