zaczarować

Polish

Etymology

From za- +‎ czarować.

Pronunciation
  • IPA(key): /za.t͡ʂaˈrɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: za‧cza‧ro‧wać

Verb

zaczarować pf (imperfective czarować)

  1. (transitive, occult) to bewitch (to cast a spell upon)
  2. (transitive, occult) to bewitch (to fascinate, to charm)

Conjugation
Conjugation of zaczarować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaczarować
future tense 1st zaczaruję zaczarujemy
2nd zaczarujesz zaczarujecie
3rd zaczaruje zaczarują
impersonal zaczaruje się
past tense 1st zaczarowałem zaczarowałam zaczarowaliśmy zaczarowałyśmy
2nd zaczarowałeś zaczarowałaś zaczarowaliście zaczarowałyście
3rd zaczarował zaczarowała zaczarowało zaczarowali zaczarowały
impersonal zaczarowano
conditional 1st zaczarowałbym zaczarowałabym zaczarowalibyśmy zaczarowałybyśmy
2nd zaczarowałbyś zaczarowałabyś zaczarowalibyście zaczarowałybyście
3rd zaczarowałby zaczarowałaby zaczarowałoby zaczarowaliby zaczarowałyby
impersonal zaczarowano by
imperative 1st niech zaczaruję zaczarujmy
2nd zaczaruj zaczarujcie
3rd niech zaczaruje niech zaczarują
passive adjectival participle zaczarowany zaczarowana zaczarowane zaczarowani zaczarowane
anterior adverbial participle zaczarowawszy
verbal noun zaczarowanie

Derived terms
adjective

Further reading
  • zaczarować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaczarować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.