zaczepić

Polish

Etymology

From za- +‎ czepić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈt͡ʂɛ.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛpit͡ɕ
  • Syllabification: za‧cze‧pić

Verb

zaczepić pf (imperfective zaczepiać)

  1. (transitive) to hook, to grapple, to hitch
  2. (transitive) to accost, to approach
  3. (reflexive) to be hooked, to catch

Conjugation
Conjugation of zaczepić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaczepić
future tense 1st zaczepię zaczepimy
2nd zaczepisz zaczepicie
3rd zaczepi zaczepią
impersonal zaczepi się
past tense 1st zaczepiłem zaczepiłam zaczepiliśmy zaczepiłyśmy
2nd zaczepiłeś zaczepiłaś zaczepiliście zaczepiłyście
3rd zaczepił zaczepiła zaczepiło zaczepili zaczepiły
impersonal zaczepiono
conditional 1st zaczepiłbym zaczepiłabym zaczepilibyśmy zaczepiłybyśmy
2nd zaczepiłbyś zaczepiłabyś zaczepilibyście zaczepiłybyście
3rd zaczepiłby zaczepiłaby zaczepiłoby zaczepiliby zaczepiłyby
impersonal zaczepiono by
imperative 1st niech zaczepię zaczepmy
2nd zaczep zaczepcie
3rd niech zaczepi niech zaczepią
passive adjectival participle zaczepiony zaczepiona zaczepione zaczepieni zaczepione
anterior adverbial participle zaczepiwszy
verbal noun zaczepienie

Derived terms
adjective

Further reading
  • zaczepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaczepić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.