zagościć

Polish

Etymology

From za- +‎ gościć.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈɡɔɕ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɕt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: za‧goś‧cić

Verb

zagościć pf

  1. (intransitive) to appear, to manifest
    Synonym: pojawić się
  2. (intransitive, dated) to live at someone's place as a guest

Conjugation
Conjugation of zagościć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zagościć
future tense 1st zagoszczę zagościmy
2nd zagościsz zagościcie
3rd zagości zagoszczą
impersonal zagości się
past tense 1st zagościłem zagościłam zagościliśmy zagościłyśmy
2nd zagościłeś zagościłaś zagościliście zagościłyście
3rd zagościł zagościła zagościło zagościli zagościły
impersonal zagoszczono
conditional 1st zagościłbym zagościłabym zagościlibyśmy zagościłybyśmy
2nd zagościłbyś zagościłabyś zagościlibyście zagościłybyście
3rd zagościłby zagościłaby zagościłoby zagościliby zagościłyby
impersonal zagoszczono by
imperative 1st niech zagoszczę zagośćmy
2nd zagość zagośćcie
3rd niech zagości niech zagoszczą
anterior adverbial participle zagościwszy
verbal noun zagoszczenie

Further reading
  • zagościć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zagościć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.