zahaczyć

Polish

Etymology

From za- +‎ haczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈxa.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: za‧ha‧czyć

Verb

zahaczyć pf (imperfective zahaczać)

  1. (transitive) to hook
  2. (intransitive) to swing by [+ o (accusative) = by somewhere]

Conjugation
Conjugation of zahaczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zahaczyć
future tense 1st zahaczę zahaczymy
2nd zahaczysz zahaczycie
3rd zahaczy zahaczą
impersonal zahaczy się
past tense 1st zahaczyłem zahaczyłam zahaczyliśmy zahaczyłyśmy
2nd zahaczyłeś zahaczyłaś zahaczyliście zahaczyłyście
3rd zahaczył zahaczyła zahaczyło zahaczyli zahaczyły
impersonal zahaczono
conditional 1st zahaczyłbym zahaczyłabym zahaczylibyśmy zahaczyłybyśmy
2nd zahaczyłbyś zahaczyłabyś zahaczylibyście zahaczyłybyście
3rd zahaczyłby zahaczyłaby zahaczyłoby zahaczyliby zahaczyłyby
impersonal zahaczono by
imperative 1st niech zahaczę zahaczmy
2nd zahacz zahaczcie
3rd niech zahaczy niech zahaczą
passive adjectival participle zahaczony zahaczona zahaczone zahaczeni zahaczone
anterior adverbial participle zahaczywszy
verbal noun zahaczenie

Further reading
  • zahaczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zahaczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.