zakąsić

Polish

Etymology

From za- +‎ kąsać +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈkɔɲ.ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲɕit͡ɕ
  • Syllabification: za‧ką‧sić

Verb

zakąsić pf (imperfective zakąszać)

  1. (transitive, colloquial) to have a snack
    Synonym: przekąsić
  2. (transitive) to chase (eat after drinking hard alcohol) [+accusative = the drunk object] [+instrumental = the eaten object]

Conjugation
Conjugation of zakąsić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zakąsić
future tense 1st zakąszę zakąsimy
2nd zakąsisz zakąsicie
3rd zakąsi zakąszą
impersonal zakąsi się
past tense 1st zakąsiłem zakąsiłam zakąsiliśmy zakąsiłyśmy
2nd zakąsiłeś zakąsiłaś zakąsiliście zakąsiłyście
3rd zakąsił zakąsiła zakąsiło zakąsili zakąsiły
impersonal zakąszono
conditional 1st zakąsiłbym zakąsiłabym zakąsilibyśmy zakąsiłybyśmy
2nd zakąsiłbyś zakąsiłabyś zakąsilibyście zakąsiłybyście
3rd zakąsiłby zakąsiłaby zakąsiłoby zakąsiliby zakąsiłyby
impersonal zakąszono by
imperative 1st niech zakąszę zakąśmy
2nd zakąś zakąście
3rd niech zakąsi niech zakąszą
passive adjectival participle zakąszony zakąszona zakąszone zakąszeni zakąszone
anterior adverbial participle zakąsiwszy
verbal noun zakąszenie

Derived terms
noun

Further reading
  • zakąsić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zakąsić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.