zakleić

Polish

Etymology

From za- +‎ kleić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈklɛ.it͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛit͡ɕ
  • Syllabification: za‧kle‧ić

Verb

zakleić pf (imperfective zaklejać)

  1. (transitive) to glue shut, to stick shut
    Synonym: zalepić
  2. (transitive) to cover by gluing or sticking
  3. (transitive) to bung, to fill in (with glue or some sticky substance)
  4. (reflexive) to become glued shut, to glue oneself shut

Conjugation
Conjugation of zakleić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zakleić
future tense 1st zakleję zakleimy
2nd zakleisz zakleicie
3rd zaklei zakleją
impersonal zaklei się
past tense 1st zakleiłem zakleiłam zakleiliśmy zakleiłyśmy
2nd zakleiłeś zakleiłaś zakleiliście zakleiłyście
3rd zakleił zakleiła zakleiło zakleili zakleiły
impersonal zaklejono
conditional 1st zakleiłbym zakleiłabym zakleilibyśmy zakleiłybyśmy
2nd zakleiłbyś zakleiłabyś zakleilibyście zakleiłybyście
3rd zakleiłby zakleiłaby zakleiłoby zakleiliby zakleiłyby
impersonal zaklejono by
imperative 1st niech zakleję zaklejmy
2nd zaklej zaklejcie
3rd niech zaklei niech zakleją
passive adjectival participle zaklejony zaklejona zaklejone zaklejeni zaklejone
anterior adverbial participle zakleiwszy
verbal noun zaklejenie

Further reading
  • zakleić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zakleić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.