zaklepać

Polish

Etymology

From za- +‎ klepać.

Pronunciation
  • IPA(key): /zakˈlɛ.pat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛpat͡ɕ
  • Syllabification: zak‧le‧pać

Verb

zaklepać pf (imperfective zaklepywać)

  1. (transitive) to have flatten out by patting
  2. (transitive, colloquial) to have dibs on someone or something [+accusative = on who or what]
  3. (transitive, colloquial, in hide and go seek) to touch someone to show that one has found the hider
  4. (reflexive, colloquial, in hide and go seek) to come out of one's hiding spot

Conjugation
Conjugation of zaklepać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaklepać
future tense 1st zaklepię zaklepiemy
2nd zaklepiesz zaklepiecie
3rd zaklepie zaklepią
impersonal zaklepie się
past tense 1st zaklepałem zaklepałam zaklepaliśmy zaklepałyśmy
2nd zaklepałeś zaklepałaś zaklepaliście zaklepałyście
3rd zaklepał zaklepała zaklepało zaklepali zaklepały
impersonal zaklepano
conditional 1st zaklepałbym zaklepałabym zaklepalibyśmy zaklepałybyśmy
2nd zaklepałbyś zaklepałabyś zaklepalibyście zaklepałybyście
3rd zaklepałby zaklepałaby zaklepałoby zaklepaliby zaklepałyby
impersonal zaklepano by
imperative 1st niech zaklepię zaklepmy
2nd zaklep zaklepcie
3rd niech zaklepie niech zaklepią
passive adjectival participle zaklepany zaklepana zaklepane zaklepani zaklepane
anterior adverbial participle zaklepawszy
verbal noun zaklepanie

Further reading
  • zaklepać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaklepać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.