zaniknąć

Polish

Etymology

From za- +‎ niknąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈɲik.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -iknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: za‧nik‧nąć

Verb

zaniknąć pf (imperfective zanikać)

  1. (intransitive) to dwindle, to wither, to decline, to fade

Conjugation
Conjugation of zaniknąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaniknąć
future tense 1st zaniknę zanikniemy
2nd zanikniesz zanikniecie
3rd zaniknie zanikną
impersonal zaniknie się
past tense 1st zaniknąłem zaniknęłam zaniknęliśmy zaniknęłyśmy
2nd zaniknąłeś zaniknęłaś zaniknęliście zaniknęłyście
3rd zaniknął zaniknęła zaniknęło zaniknęli zaniknęły
impersonal zaniknięto
conditional 1st zaniknąłbym zaniknęłabym zaniknęlibyśmy zaniknęłybyśmy
2nd zaniknąłbyś zaniknęłabyś zaniknęlibyście zaniknęłybyście
3rd zaniknąłby zaniknęłaby zaniknęłoby zaniknęliby zaniknęłyby
impersonal zaniknięto by
imperative 1st niech zaniknę zaniknijmy
2nd zaniknij zaniknijcie
3rd niech zaniknie niech zanikną
passive adjectival participle zanikły zanikła zanikłe zanikli zanikłe
anterior adverbial participle zaniknąwszy
verbal noun zaniknięcie

Further reading
  • zaniknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaniknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.