zapatować

Polish

Etymology

From za- +‎ patować.

Pronunciation
  • IPA(key): /za.paˈtɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: za‧pa‧to‧wać

Verb

zapatować pf (imperfective patować)

  1. (transitive, chess) to stalemate (to bring about a state in which the player to move is not in check but has no legal moves)

Conjugation
Conjugation of zapatować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zapatować
future tense 1st zapatuję zapatujemy
2nd zapatujesz zapatujecie
3rd zapatuje zapatują
impersonal zapatuje się
past tense 1st zapatowałem zapatowałam zapatowaliśmy zapatowałyśmy
2nd zapatowałeś zapatowałaś zapatowaliście zapatowałyście
3rd zapatował zapatowała zapatowało zapatowali zapatowały
impersonal zapatowano
conditional 1st zapatowałbym zapatowałabym zapatowalibyśmy zapatowałybyśmy
2nd zapatowałbyś zapatowałabyś zapatowalibyście zapatowałybyście
3rd zapatowałby zapatowałaby zapatowałoby zapatowaliby zapatowałyby
impersonal zapatowano by
imperative 1st niech zapatuję zapatujmy
2nd zapatuj zapatujcie
3rd niech zapatuje niech zapatują
passive adjectival participle zapatowany zapatowana zapatowane zapatowani zapatowane
anterior adverbial participle zapatowawszy
verbal noun zapatowanie

Further reading
  • zapatować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zapatować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.