zaplamić

Polish

Etymology

From za- +‎ plamić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈpla.mit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -amit͡ɕ
  • Syllabification: za‧pla‧mić

Verb

zaplamić pf (imperfective plamić)

  1. (transitive) to stain, to soil

Conjugation
Conjugation of zaplamić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaplamić
future tense 1st zaplamię zaplamimy
2nd zaplamisz zaplamicie
3rd zaplami zaplamią
impersonal zaplami się
past tense 1st zaplamiłem zaplamiłam zaplamiliśmy zaplamiłyśmy
2nd zaplamiłeś zaplamiłaś zaplamiliście zaplamiłyście
3rd zaplamił zaplamiła zaplamiło zaplamili zaplamiły
impersonal zaplamiono
conditional 1st zaplamiłbym zaplamiłabym zaplamilibyśmy zaplamiłybyśmy
2nd zaplamiłbyś zaplamiłabyś zaplamilibyście zaplamiłybyście
3rd zaplamiłby zaplamiłaby zaplamiłoby zaplamiliby zaplamiłyby
impersonal zaplamiono by
imperative 1st niech zaplamię zaplammy
2nd zaplam zaplamcie
3rd niech zaplami niech zaplamią
passive adjectival participle zaplamiony zaplamiona zaplamione zaplamieni zaplamione
anterior adverbial participle zaplamiwszy
verbal noun zaplamienie

Further reading
  • zaplamić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaplamić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.