zarumienić

Polish

Etymology

From za- +‎ rumienić.

Pronunciation
  • IPA(key): /za.ruˈmjɛ.ɲit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
  • Syllabification: za‧ru‧mie‧nić

Verb

zarumienić pf (perfective rumienić)

  1. (transitive) to make ruddy
  2. (transitive, cooking) to brown
  3. (reflexive) to blush, to flush
  4. (reflexive, cooking) to brown, to go brown

Conjugation
Conjugation of zarumienić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zarumienić
future tense 1st zarumienię zarumienimy
2nd zarumienisz zarumienicie
3rd zarumieni zarumienią
impersonal zarumieni się
past tense 1st zarumieniłem zarumieniłam zarumieniliśmy zarumieniłyśmy
2nd zarumieniłeś zarumieniłaś zarumieniliście zarumieniłyście
3rd zarumienił zarumieniła zarumieniło zarumienili zarumieniły
impersonal zarumieniono
conditional 1st zarumieniłbym zarumieniłabym zarumienilibyśmy zarumieniłybyśmy
2nd zarumieniłbyś zarumieniłabyś zarumienilibyście zarumieniłybyście
3rd zarumieniłby zarumieniłaby zarumieniłoby zarumieniliby zarumieniłyby
impersonal zarumieniono by
imperative 1st niech zarumienię zarumieńmy
2nd zarumień zarumieńcie
3rd niech zarumieni niech zarumienią
passive adjectival participle zarumieniony zarumieniona zarumienione zarumienieni zarumienione
anterior adverbial participle zarumieniwszy
verbal noun zarumienienie

Further reading
  • zarumienić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zarumienić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.