zaskoczyć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zaskoczyć, from Proto-Slavic *zaskočiti. By surface analysis, za- +‎ skoczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈskɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: za‧sko‧czyć

Verb

zaskoczyć pf (imperfective zaskakiwać)

  1. (transitive) to surprise, to startle, to catch unawares
  2. (transitive) to baffle, to throw, to confound

Conjugation
Conjugation of zaskoczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaskoczyć
future tense 1st zaskoczę zaskoczymy
2nd zaskoczysz zaskoczycie
3rd zaskoczy zaskoczą
impersonal zaskoczy się
past tense 1st zaskoczyłem zaskoczyłam zaskoczyliśmy zaskoczyłyśmy
2nd zaskoczyłeś zaskoczyłaś zaskoczyliście zaskoczyłyście
3rd zaskoczył zaskoczyła zaskoczyło zaskoczyli zaskoczyły
impersonal zaskoczono
conditional 1st zaskoczyłbym zaskoczyłabym zaskoczylibyśmy zaskoczyłybyśmy
2nd zaskoczyłbyś zaskoczyłabyś zaskoczylibyście zaskoczyłybyście
3rd zaskoczyłby zaskoczyłaby zaskoczyłoby zaskoczyliby zaskoczyłyby
impersonal zaskoczono by
imperative 1st niech zaskoczę zaskoczmy
2nd zaskocz zaskoczcie
3rd niech zaskoczy niech zaskoczą
passive adjectival participle zaskoczony zaskoczona zaskoczone zaskoczeni zaskoczone
anterior adverbial participle zaskoczywszy
verbal noun zaskoczenie

Further reading
  • zaskoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaskoczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.