zaszczycić
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish zaszczycić, from Proto-Slavic *zaščititi. By surface analysis, za- + szczycić.
Pronunciation
- IPA(key): /zaˈʂt͡ʂɨ.t͡ɕit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨt͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: za‧szczy‧cić
Verb
zaszczycić pf (imperfective zaszczycać)
- (transitive) to vouchsafe (to condescendingly grant a right)
Conjugation
Conjugation of zaszczycić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zaszczycić | |||||
future tense | 1st | zaszczycę | zaszczycimy | |||
2nd | zaszczycisz | zaszczycicie | ||||
3rd | zaszczyci | zaszczycą | ||||
impersonal | zaszczyci się | |||||
past tense | 1st | zaszczyciłem | zaszczyciłam | zaszczyciliśmy | zaszczyciłyśmy | |
2nd | zaszczyciłeś | zaszczyciłaś | zaszczyciliście | zaszczyciłyście | ||
3rd | zaszczycił | zaszczyciła | zaszczyciło | zaszczycili | zaszczyciły | |
impersonal | zaszczycono | |||||
conditional | 1st | zaszczyciłbym | zaszczyciłabym | zaszczycilibyśmy | zaszczyciłybyśmy | |
2nd | zaszczyciłbyś | zaszczyciłabyś | zaszczycilibyście | zaszczyciłybyście | ||
3rd | zaszczyciłby | zaszczyciłaby | zaszczyciłoby | zaszczyciliby | zaszczyciłyby | |
impersonal | zaszczycono by | |||||
imperative | 1st | niech zaszczycę | zaszczyćmy | |||
2nd | zaszczyć | zaszczyćcie | ||||
3rd | niech zaszczyci | niech zaszczycą | ||||
passive adjectival participle | zaszczycony | zaszczycona | zaszczycone | zaszczyceni | zaszczycone | |
anterior adverbial participle | zaszczyciwszy | |||||
verbal noun | zaszczycenie |
Further reading
- zaszczycić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zaszczycić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.