zatajit
Czech
Etymology
Inherited from Old Czech zatajiti, from Proto-Slavic *zatajiti.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈzatajɪt]
Conjugation
Conjugation
| Infinitive | zatajit, zatajiti | Active adjective | zatajivší |
|---|---|---|---|
| Verbal noun | zatajení | Passive adjective | zatajený |
| Present forms | indicative | imperative | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| 1st person | zatajím | zatajíme | — | zatajme |
| 2nd person | zatajíš | zatajíte | zataj | zatajte |
| 3rd person | zatají | zatají | — | — |
| The verb zatajit does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
| Participles | Past participles | Passive participles | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| masculine animate | zatajil | zatajili | zatajen | zatajeni |
| masculine inanimate | zatajily | zatajeny | ||
| feminine | zatajila | zatajena | ||
| neuter | zatajilo | zatajila | zatajeno | zatajena |
| Transgressives | present | past |
|---|---|---|
| masculine singular | — | zatajiv |
| feminine + neuter singular | — | zatajivši |
| plural | — | zatajivše |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.