zatamować

Polish

Etymology

From za- +‎ tamować.

Pronunciation
  • IPA(key): /za.taˈmɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: za‧ta‧mo‧wać

Verb

zatamować pf (imperfective tamować)

  1. (transitive) to stem, to stanch, to stop

Conjugation
Conjugation of zatamować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zatamować
future tense 1st zatamuję zatamujemy
2nd zatamujesz zatamujecie
3rd zatamuje zatamują
impersonal zatamuje się
past tense 1st zatamowałem zatamowałam zatamowaliśmy zatamowałyśmy
2nd zatamowałeś zatamowałaś zatamowaliście zatamowałyście
3rd zatamował zatamowała zatamowało zatamowali zatamowały
impersonal zatamowano
conditional 1st zatamowałbym zatamowałabym zatamowalibyśmy zatamowałybyśmy
2nd zatamowałbyś zatamowałabyś zatamowalibyście zatamowałybyście
3rd zatamowałby zatamowałaby zatamowałoby zatamowaliby zatamowałyby
impersonal zatamowano by
imperative 1st niech zatamuję zatamujmy
2nd zatamuj zatamujcie
3rd niech zatamuje niech zatamują
passive adjectival participle zatamowany zatamowana zatamowane zatamowani zatamowane
anterior adverbial participle zatamowawszy
verbal noun zatamowanie

Further reading
  • zatamować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zatamować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.